Digital Corpus for Graeco-Arabic Studies

Hippocrates: Prognosticon (Prognostic)

13. Ἔμετος δὲ ὠφελιμώτατος ὁ φλέγματος καὶ χολῆς ξυμμεμιγμένων ὅτι μάλιστα· καὶ μὴ παχὺς κάρτα, μηδὲ πολὺς ἐμεέσθω· οἱ γὰρ ἀκρητέστεροι κακίους εἰσίν. Εἰ δὲ εἴη τὸ ἐμεύμενον πρασοειδὲς, ἢ πελιὸν, ἢ μέλαν, ὅ τι ἂν ᾖ τουτέων τῶν χρωμάτων, νομίζειν χρὴ πονηρὸν εἶναι· εἰ δὲ καὶ πάντα τὰ χρώματα δ ωὀτὸς ἄνθρωπος ἐμέοι, κάρτα ὀλέθριον τοῦτο γίγνεται· τάχιστον δὲ θάνατον σημαίνει τὸ πελιὸν τῶν ἐμεσμάτων, εἰ ὄζει δυσῶδες. Πᾶσαι δὲ αἱ ὑπόσαπροι καὶ δυσώδεες ὀσμαὶ κακαὶ ἐπὶ πᾶσι τοῖσιν ἐμεομένοισιν.

وانفع القىء ما كان البلغم فيه مخالطا للمرار جدا. ولا يكون ما يتقيأ منه غليظا جدا لان القىء كلما كان اقرب الى ان يكون صرفا محضا كان اردى٭ فان كان ما يتقيأ فى لون الكراث او اخضر او اكمد او اسود فكل ما كان من هذه الالوان فينبغى ان تظن به انه ردى٭ فان تقيأ الانسان الواحد جميع هذه الالوان فان ذلك قتال جدا٭ واذا كان يتقيأ اخضر وكان منتنا فانه يدل على الموت الوحى جدا٭ وجميع الروائح المنتنة العفنة ردية فى جميع ما يتقيأ٭