Sententiae Menandri (versio A) (Menander's One-Verse Maxims)
Δ
δίκαιος ἴσθι ἵνα δικαίων τύχῃς (Mon 119 M/179 J)
δὶς ἐξαμαρτεῖν ταὐτὸν οὐκ ἀνδρὸς σοφοῦ (Mon 121 M/183 J)
δρυὸς πεσούσης πᾶς ἀνὴρ ξυλεύεται (Mon 123 M/185 J)
δεῖ τοὺς φιλοῦντας πίστιν οὐ λόγους ἔχειν (Mon 115 M/175 J)
δίκαιον εὖ πράττοντα μεμνῆσθαι θεοῦ (Mon 118 M/178 J)
δοὺς τῇ τύχῃ τὸ μικρὸν ἐκλήψῃ μέγα (Mon 124 M/186 J)
δίκαια δράσας σύμμαχον ἕξεις θεόν (Mon 188 J)
δειλοῦ γὰρ ἀνδρὸς δειλὰ καὶ φρονήματα (Mon 128 M/190 J)
δέσποινα γὰρ γαμοῦντι νυμφίῳ γυνή (Mon 129 M/191 Var. J)
δίωκε δόξαν καὶ ἀρετήν, φεῦγε ψόγον (Mon 137 M/192 J)
δίκαιος ἂν ᾖς, τῷ τρόπῳ χρήσῃ νόμῳ (Mon 135 M/193 J)
δυσπαρακολούθητον δὲ πρᾶγμ᾿ ἔσθ᾿ ἡ τύχη (Mon 660 M/202 J)
δόλιον γὰρ ἄνδρα φεῦγε παρ᾿ ὅλον τὸν βίον (Mon 131 M/195 J)
δούλου δὲ χεῖρον οὐδὲν οὐδὲ τοῦ καλοῦ (Mon 133 M/197 J)