Galen: In Hippocratis De Alimento (On Hippocrates' Nutriment)

μᾶλλόν τε καὶ ἧττον τρέφει, ὡς ἂν διαλυθῇ καὶ πέττηται, ἢ μή. οὐ μὴν κρατεῖταί γε ὁμοίως πρὸς τῶν ἐν τῷ ζώῳ ποιοτήτων. τὸ κρατεῖσθαι δέ ἐστιν ἀλλοιοῦσθαι. τούτου αἴτιοι, ὅτι τὰ μὲν ἰσχυρότερα ταῖς δυνάμεσι μόριά ἐστι, τὰ δὲ ἀσθενέστερα. ὅθεν συμβαίνει ὡς πάντα κρατεῖν μὲν τῆς οἰκείας τῷ ζώῳ τροφῆς, οὐχ ὁμοίως δέ. γαστὴρ μὲν γὰρ ἀλλοιοῖ πλέον, ἢ κατὰ στόμα, μεῖον δὲ, ἢ καθ᾿ ἧπάρ τε καὶ τὰς φλέβας. αὐτὴ μὲν γὰρ εἰς αἵματος οὐσίαν ἄγει τὴν τροφήν. ἡ δὲ ἐν τᾷ στόματι, μεθίστησι μὲν αὐτὴν ἐναργῶς εἰς ἕτερον εἶδος, οὐ μὴν τελέως γε μετακοσμεῖ. ταύτης δὲ εἰς τέλος μετακοσμηθείσης ἕκαστον μόριον τὴν οἰκείαν αὐτῷ ἕλκει, ὡς ἐκ μὲν τῆς κοιλίας εἰς τὸ ἧπαρ, ἐξ ἥπατος δὲ εἰς ἅπαν τὸ σῶμα ἀνάδοσιν ποιεῖσθαι. ὡμολόγηται γὰρ τρέφεσθαι δι᾿ ὅλων αὐτῶν τὰ τρεφόμενα καὶ κεράννυσθαι δι᾿ ὅλων τὰ κεραννύμενα καὶ ἀλλοιοῦσθαι δι᾿ ὅλων τὰ ἀλλοιούμενα, καὶ τὴν πέψιν εἶναι ἀλλοίωσιν καὶ μεταβολὴν τοῦ τρέφοντος εἰς τὴν οἰκείαν τοῦ τρεφομένου ποιότητα, καὶ τὴν ἐξαιμάτωσιν καὶ τὴν θρέψιν καὶ τὴν