Galen: De Compositione Medicamentorum per Genera (On the Composition of Drugs according to Kind)

Ἐλαίου λιπαροῦ, τὴν λιθάργυρον βαλὼν, Ἕψε μετ’ ἐλαίου καὶ ῥυπῶδες τῷ πάχει Ποιῶν, προσαπόδος ψιμυθίου λεῖον τότε. Ὅταν δ’ ἴδῃς ἀμόλυντον, εὔκρατόν τ’ ἄγαν, Μικρῷ γε μᾶλλον σκληροτέραν, προσέμβαλε Κηροῦ, πιτυΐνης, ὧν τακέντων, τὴν χύτραν Ἀπὸ τοῦ πυρὸς ζέουσαν ἄρας, τότε Βάλλ’ ἀμμωνιακὸν, χερσὶ καὶ τοῖς δακτύλοις Πλατυνθεὶς, ὡς εἴωθε, κηρὸς παρὰ πυρὶ, Ἔπειτα κινῶν τῇ σπάθῃ τὸ φάρμακον, Καὶ πάλιν μαλάσσων χερσίν· οὕτως ἀποτίθου.

Ἄλλη.

Ἄλλη πρὸς πάντα ταῦτα. τὰς δὲ χοιράδας Μᾶλλον διαφορεῖ, τοὺς πονοῦντας δ’ ὠφελεῖ, Ἔχοντας εὐλάβειαν εἰς ἀπόστασιν Ὑποχονδρίου μετά τινος ὄγκου καὶ φόβου. Μέλαινα δ’ οὖσα, σκευασίαν ταύτην ἔχει, Πίσσης διῢγρου καὶ ξηρᾶς λίτρας β΄.