Galen: De Compositione Medicamentorum per Genera (On the Composition of Drugs according to Kind)

μυγαλῆς, ἀνθρωπόδηκτα. πρὸς πάντα πόνον τραχήλου, ὤμου, ἄρθρων ἀντὶ μαλάγματος. ἵστησι ῥεύματα ὀφθαλμῶν οὐ μόνον πρόσφατα, ἀλλὰ καὶ παλαιὰ, καὶ πρὸς κεφαλαλγίαν ποιεῖ, κατάχριστος ῥοδίνῳ, ἀνειμένη καὶ πρὸς ὑστέρας πόνον καὶ διαχριομένη καὶ ὑποθυμιωμένη. ἐκδιώκει ἡ ἔμπλαστρος καὶ θηρία θυμιωθεῖσα. ἔστι δὲ ἐλαίου παλαιοῦ κο. β΄. λιθαργύρου δραχ. ρ΄. ἰοῦ ξυστοῦ δραχ. η΄. λεπίδος δραχ. στ΄. κολοφωνίας ὑγρᾶς, οἱ δὲ πευκίνης δραχ. ν΄. μάννης δραχ. ιβ΄. ἀμμωνιακοῦ θυμιάματος δραχ. ιστ΄. χαλκοῦ κεκαυμένου δραχ. η΄. διφρυγοῦς δραχ. στ΄. γεντιανῆς δραχ. στ΄. ἀλόης δραχ. η΄. χαλβάνης δραχ. ιβ΄. προπόλεως δραχ. η΄. κηροῦ δραχ. κε΄. ἀριστολοχίας δραχ. ι΄. δικτάμνου Κρητικοῦ δραχ. ι΄. ἕψε ἐν λοπάδι μεγάλῃ ἐπὶ ἀνθράκων λιθάργυρον, ἔλαιον ὡς ἀμόλυντον κατὰ πᾶν εἶναι ἢ παρὰ μικρὸν, εἶτα ἄρας τὴν χύτραν, μίσγε ἰὸν καὶ λεπίδα καὶ ἕψε καὶ μὴ μολυνέτω κατὰ πᾶν, εἶτα πάλιν βαστάσας βάλε ῥητίνην καὶ ἀμμωνιακὸν σεσησμένα, κινῶν ἕως παύσηται ζέων, εἶτα ἐπιθεὶς καὶ μικρὸν ἐάσας βαστάσας ἔμπασσε χαλκὸν καὶ διφρυγὲς καὶ ἑψήσας πάλιν, ἕως μὴ μολύνῃ, ἔσθ’ ὅτε γὰρ