Galen: De Antidotis (On Antidotes)

Τούτοις προσαπόδος ε΄. σκορδίου δραχμὰς, Τὸ Κρητικὸν δ᾿ ἄμεινον ὡς προείπομεν, Μέλιτος ἅπασι τοῦ καλοῦ διπλοῦν σταθμόν. Ἅπαντα λεπτὰ λεῖα τὰ προειρημένα, Ἑφθῷ τε τῷ μέλιτι δεύσας ἀποτίθου.

[Περὶ Χάρμου ἀντιδότου.] Μετὰ τὰς γεγραμμένας ἀντιδότους ἄχρι δεῦρο, τὴν Μιθριδάτειον ἔγραψεν ὁ Δαμοκράτης, ἣν ὀλίγον ἔμπροσθεν ἐγὼ παρεθέμην. ὑπερβὰς οὖν αὐτὴν, ὡς ἐφεξῆς γράφει, προσθήσω.

Ἀντίδοτος, ἥν φασιν οἱ νεώτεροι Χάρμην, Θεραπεύει δὲ διαθέσεις κεχρονισμένας, Ἃς οὐδὲν ὠφέλησεν ἕτερα φάρμακα. Σμύρνης ἔχει δὲ τῆς καλῆς, ὀποβαλσάμου, Ὑποκιστίδος χυλοῦ τε, καὶ λιβάνου καλοῦ, Ὀποπάνακος καθαροῦ τε καὶ νέου κρόκου, Τούτων ἑκάστου μίγματος δυοκαίδεκα. Κόστου δὲ λευκοῦ, καστορίου τε Ποντικοῦ, Τερμινθίνης τε τῆς καθαρᾶς, σχοίνου τ᾿ ἴσον.