Galen: De Antidotis (On Antidotes)

Ἀρτίσκοι θηρίων ἶσοι, μήκωνος ὀποῖο Σταθμῷ, δὶς δέ τι τόσσον ἐν ἀρτίσκοις βάρος εἴη, Πικρῆς ἐκ σκίλλης μέλιτος δ' ἐπὶ πᾶσι χέασθαι. Ἡδυχρόου δέ τι μάγμα, μάρου μὲν ἔχει δύο δραχμάς. Ἴσας δ' αὖτ' ἀσάρου, καὶ ἀμαράκου, ἀσπαλάθου τε, Καὶ σχοίνου καλάμου τ' εὐώδεος, ἐκ πόντου τε Φοῦ, ξυλοβαλσάμου τ' ὀποβαλσάμου τε δραχμὰς τρεῖς. Καὶ κιναμώμου εἰσὶν ἴσαι, καὶ κόστου ἐπ' αὐτῷ. Σμύρνης δ' ἓξ δραχμὰς καὶ φύλλα μαλαβάθροιο, Ἴσον δ' αὖτ' Ἰνδῆς νάρδου, ξανθοῦ τε κρόκοιο. Καὶ μὴν καὶ κασίης ἶσαι, διπλαῖ δέ τ' ἀμώμου. Αοιπὴ δ' ἐκ κραναῆς Χίου δραχμῆς βάρος εἴη Μαστίχη, οἴνῳ δ' αὖ Φαλερίνῳ φυράσασθαι.

ὑπόλοιπον εἶναί μοι δοκεῖ πρὸς τὸ συμπεπληρῶσθαι τὴν περὶ τῆς θηριακῆς ἅπασαν διδασκαλίαν, ἐν οἷς ὁ Κρίτων ἤτοι διεφώνησε πρός τι τῶν πρόσθεν γεγραμμένων, ἢ προσέθηκέ τι τῶν παραλελειμμένων ὑπογράφειν.