Galen: De Antidotis (On Antidotes)

Καὶ γεντιανῆς τὴν ῥίζαν εὖ σεσησμένην Ἐν πυξίδι δ᾿ ἑτέρᾳ τῆς δὲ χρείας γενομένης Κατάπασον οἴνου τρισὶ κυάθοις ἡδέος, Μύστρα δὲ β΄. μακρὰ τῆς σποδοῦ τῶν καρκίνων, Τῆς γεντιανῆς δ᾿ , ὡς ἔφην, λελεασμένης Ἓν μύστρον, οὕτως ἐκπιεῖν κέλευ᾿ ἄθρουν Τρισὶν καθεξῆς ἡμέρας νήστει διδούς. Πρώτην κατὰ τύχην δ᾿ ὑστερήσας ἡμέραν, Ἄλλαις δυσίν τε προσφέρων ἁπλοῦν μέτρον Διπλοῦν προσοίσεις δεύτερον τῷ φαρμάκῳ, Εἰς τρεῖς δὲ κυάθους, ὡς ἔφην, οἴνου βαλὼν Ἥ κᾀν τρισὶν γε τοῖς σφοδρῶς δεδηγμένοις, Τῆς γεντιανῆς δ᾿ αὖ μόνοις τρισὶν δοκεῖ Τριωβόλου τὸ πλῆθος ὁλκῆς προσφέρειν Λείας ἐπιμελῶς ἡμέραις δυσὶν εἴκοσιν Ἐν ζωροτέροις κυάθοις τρισὶν, ἤ μικρῷ πλέον.

Ἄλλη.

Καὶ τοῦτο πρὸς τοὺς ὑδροφόβους δεδοικότας