Galen: De Antidotis (On Antidotes)

[Ἄλλη, ὡς Ἀπελλῆς.] ♃ Δικτάμνου δραχ. β΄. πολίου δραχ. γ΄. πεπέρεως μακροῦ δραχ. δ΄. πηγάνου ἀγρίου δραχ. στ΄. σκορδίου δραχ. γ΄. μέλιτι ἀναλάμβανε καὶ δίδου, καθάπερ εἴρηται. ἔστι δὲ καὶ πλευριτικὴ ἀγαθὴ ὀβολῶν γ΄. διδομένη. ἔμμηνά τε γυναιξὶ κατάγει ὁλκῆς μιᾶς διδομένη. Ἀντίδοτος Μιθριδάτου, ἀθανασία λεγομένη, πρὸς τὰ θανάσιμα τῶν φαρμάκων, καὶ παντὸς ἰοβόλου πληγήν. ποιεῖ στομαχικοῖς ἀποξύνουσιν τὴν τροφὴν, αἱμοπτυϊκοῖς, βήττουσι χρονίως, καὶ ἡπατικοῖς, καὶ σπληνικοῖς. ποιεῖ καὶ πρὸς τὰς περὶ κύστιν ἢ μήτρας διαθέσεις. τὰ δὲ τῆς σκευασίας ἔχει οὕτως. ♃ Πεπέρεως λευκοῦ κόκκους μ΄. κόστου, μήου, ἀσάρου, ἀκόρου, δαύκου Κρητικοῦ σπέρματος, πετροσελίνου, νάρδου Ἰνδικῆς, λίθου νηστωρίτου ἀνὰ δραχ. δ΄. κρόκου, σμύρνης ἀνὰ δραχ. η΄. κινναμώμου, κασσίας ἀνὰ δραχ. ιβ΄. μέλιτος Ἀττικοῦ ἑψημένου τὸ αὔταρκες. ἡ δόσις καρύου Ποντικοῦ τὸ μέγεθος μετ᾿ οἰνομέλιτος κεκραμένου.

[Ἐν ἄλλαις γραφαῖς οὕτως ἔχει.] ♃ Ναρδοστάχυος, πεπέρεως λευκοῦ, κόστου, μήου, ἀσάρου, ἀκόρου, ὀποβαλσάμου,