Galen: De Antidotis (On Antidotes)

Ἐλαττόνων, βραχύ τε δαψιλέστερον, Τά τε φύλλα λεῖα κατέπλασαν τοῖς δήγμασι.

Ἄλλη.

Πρὸς θηρίων μὲν πάντων ἰὸν ἑρπετῶν Μάλιστα δ᾿ ἔχεων φάρμακον δραστήριον. Ἔχε δὲ διὰ παντὸς πιτυὰν ἀποκειμένην Νεβρῶν ἐλάφου, καὶ μὲν ἂν τὴν πρόσφατον. Τῆς γὰρ παλαιᾶς ἐστὶν εὐστομαχωτέρα, Ταύτης δραχμῶν τὸ πλῆθος ἐν κυάθοις δυσὶν Οἴνου Φαλερίνου καὶ ὕδατος τοῦ συμμέτρου Κεράσας, προσένεγκε τοῖς σφόδρα δεδηγμένοις, Κέλευε τούτοις γρηγορεῖν, καὶ περιπατεῖν. Ἂν ἐπιτρέπωσιν οἱ δεδηγμένοι τόποι, Εἰς τὰ βαλανεῖά τ᾿ εἰσιέναι χρόνους τινὰς Μένοντας ἐν τούτοισι, καὶ μετ᾿ οὐ πολὺ Πάλιν ὡς προεῖπον, λαμβάνειν τὴν πιτυάν. Ἐκ τοῦ γένους τε τῶν πρὸς τοὺς θανασίμους.