Galen: De Antidotis (On Antidotes)

Ἄλλη.

Ἀντίδοτός ἐστι πρὸς τὰ τῶν λυσσώντων κυνῶν, Δήγματα φέροντα παρακοπὰς ὑλακτικὰς, Φόβους ἀλόγους τε παντὸς ὑγροῦ καὶ ποτοῦ, Ὡς κᾂν ἴδωσι παντελῶς ὕδωρ βραχὺ, Τρόμοισι καὶ σπασμοῖσι κατέχοντ᾿ αὐτίκα, Ἐν ἀγρυπνίαις τε καὶ παρακοπαῖς συνεχέσι Διάγοντες, ἀποθνήσκουσι συντομώτατα. Κἂν τῷ παραχρῆμα δ᾿ ἐκφύγωσι τοὺς φόβους, Μένει τὰ τοιαῦτα κατὰ χρόνους συμπτώματα Ἄφνω γενόμενα τοῖς πάλαι δεδηγμένοις. Πρὸς τοὺς φόβους οὖν τῶν τοιούτων δηγμάτων Ἱερὰν ἔχε πάντως ἀντίδοτον παρακειμένην. Οἱ γὰρ πιόντες, ὡς ἐρῶ, ταύτην ἐγὼ, Εἰς οὐδὲν ἄτοπον ἐμπεσοῦνται ῥᾳδίως. Σκεύαζε δ᾿ αὐτὴν, καρκίνους τοὺς ποταμίους Ἐπὶ κληματίδων κατάκαιε λευκῆς ἀμπέλου, Τήρει τε λειῶν ἐπιμελῶς ἐν πυξίδι,