Galen: De Antidotis (On Antidotes)

Κόψαι δ' εὖ λεπτῶς, τὰ δέ κεν ξυλοειδέα πάντα Ἀκταίῳ μίσγοις συγκεράσας μέλιτι. Ἱλήκοις ὃς τήνδε μάκαρ τεκτήναο Παίων, Εἴτε σὲ Τρικκαῖοι δαῖμον ἔχουσι λόφοι, Ἢ Ῥόδος ἢ Βουρίννα καὶ ἀγχιάλη Ἐπίδαυρος. Ἱλήκοις, ἱλαρὴν δ' αἰὲν ἄνακτι δίδου Παῖδα τεὴν Πανάκειαν. ὃ δ' εὐαγεέσσι θυηλαῖς Ἱλάσεται τὴν σὴν αἰὲν ἀνωδυνίην.

[Ἀνδρομάχου νέου θηριακὴ δι' ἐχιδνῶν, ἡ καλουμένη Γαλήνη.] Ταῦτα μὲν ὁ πρεσβύτερος Ἀνδρόμαχος ἔγραψεν· ὁ δὲ υἱὸς αὐτοῦ κατὰ τὴν φαρμακῖτιν βίβλον, ἣν τῶν ἐντὸς ἐπιγράφει, ταύτην ἐποιήσατο τὴν γραφὴν, λέξει πεζῇ χρησάμενος. ἀντίδοτος ἡ καλουμένη Γαλήνη, πρὸς πᾶν πάθος ἐντοσθίδιον, μάλιστα πρὸς τὰ τοῦ στομάχου πάθη καὶ πρὸς τὰ θανάσιμα καὶ περιόδους. ♃ Ἀρτίσκων σκιλλητικῶν δραχ. μη΄. ἀρτίσκων θηριακῶν δραχ. κδ΄. μάγματος ἡδυχρόου, πεπέρεως μέλανος, ἀνὰ δραχ. κδ΄. ὀπίου δραχ. κδ΄. ῥόδων ξηρῶν, σκορδίου Κρητικοῦ, βουνιάδος